2023-03 Portugal – Spanje – Frankrijk.

Woensdag 1 maart
 
Vandaag verlaten de mooie plek bij het kerkje in de buurt van Monsanto, en vervolgen onze weg verder naar het noorden.

Monsanto

Via Penamacor en Sabugal rijden we naar het vestingstadje Almeida, waar we op de mooi aangelegde camperplaats tegenover de brandweer een plaatsje in nemen.
De plaats lig direct tegen de vesting aan en alle service is gratis, zelfs voor elektriciteit hoeft niet betaald te worden, maar onze zonnepanelen brengen genoeg op en wij zijn dan ook de enige camperaar die geen gebruik maakt van de gratis elektriciteit.

Almeida  (40.72908,-6.90178)

Vestingstadje zijn altijd leuk van bovenaf, maar ook deze is binnen de stadsmuren niet zo heel interessant, ook doordat men er paar nieuw architectonische moderne hoogstandjes heeft gebouwd die hier totaal niet tussen passen in onze ogen.
Wij doen een rondje door de vesting en gaan al snel weer terug naar de camper.

Donderdag 2 maart.
 

We laten Almeida achter ons en rijden verder noordwaarts, nabij Vila Nova de Foz Côa komen we weer een stukje langs de rivier de Duro, die we op de heenweg naar het zuiden ook al gepasseerd waren.

Vanaf Vila Nova de Foz Côa rijden we verder naar het noorden en bij Macedo de Cavaleiros nemen we een stukje snelweg voor het gemak naar Bragança.
In Bragança gaan we naar de camperplaats pal naast de citadel, het is de bedoeling om hier te blijven tot na het weekend.

Bragança  (41.80400,-6.74600)

De volgende dag bezoeken we de citadel en nemen een kijkje in het oorlogsmuseum gevestigd in de toren van het kasteel.
Het kerkje, de Santa Maria binnen de citadel is ook zeker een bezoekje waard met z’n prachtige zolderschilderingen.

Deze verzamelaar had zijn tuin wel erg vol staan met miniaturen, maar wel leuk.

Zaterdags wandelen we nog een rondje door de stad om wat te shoppen, de rest van de stad vinden wij niet zo heel interessant en laten wij voor wat het is.

Maandag 6 maart.
 Redelijk op tijd zijn we uit ons nest om vandaag weer verder te rijden, het is lekker fris s’morgens met Zep uitlaten en als ik terug bij de camper kom hoor ik van Janny dat we geen gas meer hebben.
Donderdag dat we hier aan kwamen had ik al wel gezien dat het gas niveau redelijk laag stond, en bij een paar nachten met min 4 graden gaat het natuurlijk wel wat sneller naar standje leeg.
Dus vanmorgen geen warme thee bij ons ontbijt maar koud water.
Na het tanken van diesel, gas en boodschappen doen, rijden we verder naar het noorden naar de grens met Spanje en verlaten we het mooie Portugal.
In Portugal is er veel leegloop van de kleine dorpen en veel ouderen blijven over, dus borden van overstekende kinderen vind je er dan meestal niet.

Onderweg spotten we nog dit oud kerkje.

Bij Puebla de Sanabria rijden we binnendoor via Astorga naar het dorpje Villameca, waar we bij het gelijknamige stuwmeer op 1000 meter hoogte een mooi vrij plekje vinden.
Het is hier lekker fris, maar we hebben weer voldoende gas om het lekker behaaglijk te hebben in de camper met mooi uitzicht voor een paar dagen.

Villameca  (42.64850,-6.06359)

Woensdag 8 maart.
 
Het weer is helemaal omgeslagen, het is koud en het regent, dus rijden we vandaag weer een stuk verder en zien zowaar later nog de zon.
Na een rit van 103 kilometer komen we aan op ons plekkie voor de nacht bij het plaatsje Sabero ten zuiden van de Pyreneeën, waar aan de rivier Esla bij een picknickplaats genoeg ruimte is voor een rustige overnachting.

Sabero  (42.83736,-5.12623)

Donderdag 9 maart.
 
Qua weer is het vandaag ook nog een mindere dag en rijden we door naar Cervera de Pisuerga, waar we de camperplaats opzoeken om water te tappen, afval water lozen en eventueel overnachten.
Onderweg is het wel weer genieten van de natuur, de bomen zitten vol met een soort mos en dat ziet er anders uit dan anders.

Helaas is het tappunt voor water afgesloten, dit treffen we soms wel vaker in de winter, de camperplek zelf is ook niet om aan te zien, gelegen achter fabriekshallen.
Dus rijden we snel door naar de volgende camperplek in Aguilar de Campoo, niet de rustigste plek, maar goed gelegen voor een bezoekje aan de stad en het water is nog in werking hier.

Aguilar de Campoo  (42.78601,-4.25730)

Later in de middag wandelen we het leuke oude stadscentrum door.

De volgende dag pakken we de fiets om even bij het kerkje Rupestre de los Santos Justo y Pastor in Olleros de Pisuerga te gaan kijken wat in een grot is gebouwd, helaas is deze wel gesloten als wij er zijn maar wel leuk om het te zien.

Zaterdag 11 maart.
 
Vanmorgen rijden we met de camper naar het dorpje Wave, ongeveer 10 kilometer te zuiden van Aguilar de Campoo en parkeren daar onze camper in het dorpje.
Trekken de wandelschoenen aan en maken een mooi wandeling in en langs de Cañón de la Horadada, door de eeuwen heen uitgesleten door de rivier Río Pisuerga.

Nadien rijden we naar een leuk Park4night bij Aguilar de Campoo met leuk uitzicht op het stuwmeer Embalse de Aguilar, echter eenmaal op de plek ontdekken we dat het hier krioelt van de processierupsen, en niet alleen in de naaldbomen hier, maar ook hele treintjes die zich over de grond voortbewegen.
Dus snel camper starten en weg hier, we besluiten terug te gaan naar de camperplek in Aguilar de Campoo voor een paar dagen om na het weekend verder te rijden.
De volgende dag maken we nog een wandeling naar de ruïne aan de rand van het stadje.

Maandag 13 maart.
 
Na wat boodschappen te hebben gehaald bij de supermarkt rijden we vanmorgen verder richting Burgos, bij het gehucht  La Nuez de Arriba slaan we linksaf de CL-633 op naar Poza de la Sal.
Op de kaart een gele weg, dus meestal een tweebaansweg, echter is deze smal met  een slecht wegdek.
Maar wel een weg door een mooi wisselend landschap van bijna vlak tot bergen in het laatste deel.

Via Oña rijden we door het dal van de rivier de Ebro naar het op een berg gelegen dorpje Frías, deze is geplaatst op de lijst Los pueblos más Bonitos de España, een lijst met de mooiste dorpjes van Spanje.

Wij instaleren ons op de camperplaats en wandelen naar boven door het mooie dorpje, helaas is het toeristenbureau gesloten en kunnen we het stageld van de camperplaats niet voldoen.

Nadien wandelen we nog even naar de 13^e eeuwse brug over de rivier de Ebro, genaamd Puente Medieval de Frias.

Frías 2 (42.75985,-3.29687) kosten €6.00 voor overnachting.

Dinsdag 14 maart.
 
We verlaten het oude dorpje Frías en rijden verder oostwaarts, een prachtige route door het dal van de rivier de Ebro langs Siërra de Pancorbo met mooie rotsformaties.

Na een ritje van 50 kilometer bereiken we het zoutdorpje Salinas de Añana van de Wereld erfgoedlijst van Unesco, wat bekend is om zijn zoutbronnen.
Er zijn hier 4 zoutbronnen die nog worden gebruikt, het bronwater wordt via houten gootjes naar de diverse zoutbedden getransporteerd, waar door de zon het water verdampt en zo het zout over blijft. 

En ja, het bronwater is echt zout, heb het even geproefd en nadien een mentos snoepje is de mond gestopt, was net dropmentos.

Salinas de Añana  (42.80355,-2.98439)

Donderdag 16 maart.
 
Na twee rustige nachten gaan we vandaag weer verder, eerst even in Miranda de Ebro wat boodschappen inslaan omdat onze eindbestemming van vandaag geen winkels kent, alleen een café-restaurant en een mooie nieuwe aangelegde camperplaats.
Ten zuiden van Miranda de Ebro rijden we de A-3126 op, een mooie smalle weg door het dorpje Peñacerrada richting Estella langs het gebergte de Siërra de Toloño.
Ongeveer 15 kilometer voor Estella slaan we af in het dorpje Ancín en gaan naar de camperplaats voor een paar overnachtingen.

Ancín  (42.66263,-2.19228)

De camperplaats lig pal aan een Via Verde, dit zijn oude spoorwegen die omgetoverd zijn naar fietspaden en over het algemeen vrij vlak zijn.
De volgende dag fietsen we via de Via Verde vanuit Ancín naar Estella en weer terug, echter ook bij dit traject hebben ze de route van de spoorlijn misbruikt om het fietspad over een flinke heuvel te laten lopen met een stijgingspercentage van 7%.
Het is verder een leuke route en het grootste deel van de gravelpaden zijn mooi vlak.

Zondags gaan we de Via Verde weer op, maar dan de andere kant op naar Santa Cruz de Campezo, deze is mooier om te fietsen en vlakker met een tunnel van 1.5 kilometer lang.

Maandag 20 maart.
 
Na vier nachten in Ancín houden we het hier voor gezien en rijden verder naar Estella waar we een stukje snelweg pakken omdat het alternatief direct naast de snelweg lig.
Na 15 kilometer gaan we er bij Puente la Reina er weer af waar we ook nog even onze dieseltank vol tanken, de diesel in Frankrijk is momenteel bijna 30 cent de liter duurder.
Net buiten Puente la Reina maken we een koffiestop bij een mooi oud Romeins kerkje, genaamd Santa María de Eunate Onat uit de 12^e eeuw en pal gelegen aan de pelgrims route naar Santiago de Compostella.

Nadien rijden we ten zuiden langs Pamplona en verder via Aoiz naar het 34 inwoners tellende Roncesvalles in de Pyreneeën, dit is ook een bedevaartplaats wat op de route naar Santiago lig.
Achter het klooster is een grote parkeerplaats waar men mag overnachten, het lig op ruim 1000 meter hoogte, dus brengen wij hier een frisse nacht door.

Roncesvalles  (43.0090,-01.31913)

Dinsdag 21 maart.
 
Nadat de kachel de temperatuur in de camper weer aangenaam heeft gemaakt en wij ons ontbijt hebben genuttigd, rijden we verder een gaan via de Roncesvallespas de Pyreneeën door.
Omdat we al op 1000 meter hoogte zaten en de pas op 1057 meter hoogte lig, is het niet veel meer klimmen en rijden we al weer snel naar beneden naar de grens.
Net voor de grens is er politiecontrole en de agenten staan met hun handen in de broekzakken, dus zijn we natuurlijk aan de beurt voor een controle.
Alles was prima voor elkaar, had wel het idee dat één van de agenten meer belang bij onze camper had dan voor het papierwerk, kregen vragen overbouwjaar, kilometerstand, cilinderinhoud, brandstofverbruik en het onderstel.
Het leek hem ook wel wat zo’n camper en dan ook overwinteren in het zuiden van Spanje, maar vond het brandstofverbruik van de onze toch wel wat fors.
Na vriendelijk te zijn uitgezwaaid rijden we verder de pas af en gaan naar de camperplaats in Saint-Palais voor een nacht.
S’middags wandelen we het stadje nog even door, het stelt in onze ogen niet zo veel voor, evenals de camperplaats, maar we blijven hier toch maar één nacht.

Saint-Palais  (43.32925,-1.03112)

Woensdag 22 maart.
 
Na het ontbijt vertrekken we vanuit Saint-Palais en rijden over de D933 naar Orthez, langzaam zien we de witte toppen van de Pyreneeën achter ons verdwijnen.

Van Orthez rijden we via Hagetmau binnendoor naar Aire-sur-l'Adour, deze leuke plaats hebben we al eens bezocht, dus maken we hier geen stop en rijden verder.
We gaan via de D931 verder richting Condom, ongeveer 5 kilometer na Nogaro-en-Armagnac slaan we af naar een piep klein dorpje met een grote naam, Sainte-Christie-d'Armagnac.
Het dorp heeft naast het gemeentehuis nog een oude kerk en een mooie parkeerplaats waar men mag overnachten, wij brengen hier twee zeer rustige nachten door, wel worden we s’morgens om zeven uur vrolijk gewekt door de kerkklokken, maar geen probleem voor ons omdat we dan toch al vaak rond die tijd wakker worden.
Het kerkje met de oude adellijke woning is gebouwd op een middeleeuwse wal van ruwe aarde, dit schijnt uniek te zijn in Europa en is geclassificeerd als historisch monument.

Sainte-Christie-d'Armagnac  (43.78427,-0.00801)

Franse hoop in bange dagen.

Vrijdag 24 maart.

 

Via Manciet rijden we verder oostwaarts over de N-124 naar Vic-Fezensac, hier pakken we de secundaire weg D103 naar het stadje Fleurance.

20 kilometer voor Fleurance komen we aan bij het dorpje Lavardens die op de kaart Les Plus Beaux Villages de France staat, een toeristische wegenkaart met meer dan 150 dorpjes die de titel mooiste dorpen van Frankrijk hebben gekregen. 

Na de koffie wandelen we het dorpje door en krijgen we bij de mooie kerk een heel verhaal van een oudere Fransman over de kerk te horen, vaak kunnen de oudere Fransen geen Engels omdat men dat vroeger op school niet kreeg.

Maar deze meneer was een tijdje gids geweest en had zich de Engelse taal meester gemaakt en stond ons zonder te vragen te woord.

Lavardens

Nadien rijden we door naar Fleurance waar aan de rand van de stad en bij de rivier Le Gers een camperplaats is op een voormalig campingterrein, het is de bedoeling dat we hier tot na het weekend blijven staan.

Fleurance  (43.84775,0.67205)

Maandag 27 maart.
 
Weekend voorbij, dus trekken we weer verder, de rit gaat eerst via de D40 naar Valence-d'Agen en dan via de D953 naar Cahors.
We rijden links om Cahors via Espère naar het dorpje Boissières waar we naar de camperplaats willen, alleen bij binnenkomst van het dorp komen we met onze camper van 2,5 meter breed, een breedte beperkingsbord tegen van 2 meter en de camperplaats is aan de andere zijde van het dorp.
We nemen de gok en rijden stapvoets tussen de huizen door en het past allemaal net, beter was het geweest om de camperplaats te bereiken via de D9 uit oostelijke richting.
Achter het dorp lig een prachtige kleine camperplaats met 4 plaatsen en schitterend uitzicht op het dorp en de groene weide voor ons met schapen.
Tussen de schapen zie we ook een vreemde eend in de bijt huppelen, het konijn voelt zich er schijnbaar prima tussen en gaat zelfs tegen het schapen aan liggen rusten, daagt ze uit, huppelt achter de hen aan en gaat mee naar het nachthok.

Boissières  (44.54299,1.40207)

De volgende ochtend lopen we het dorpje door en shoppen even bij de kleine buurtsuper.

Woensdag pakken we de fiets en gaan naar het stadje Cahors aan de rivier Le Lot, natuurlijk nemen we even een kijkje bij het symbool van de stad, de 14^e eeuwse brug Pont Valentré over de rivier Le Lot.
Over de bouw van de 138 meter lange brug en torens van 40 meter hoog heeft men 70 jaar gedaan, van 1308 tot 1378.

Nadien gaan we te voet de stad nog even door.

Vrijdag 31 maart.
 
Na 4 heerlijk rustige nachten verlaten we de mooie camperplaats van Boissières en rijden nu maar de D9 af in plaats van door het dorpje te manoeuvreren.
Het is vandaag een beetje een regendag, dus goed om wat kilometers te maken
Via de plaatsen Gramat, Beaulieu-sur-Dordogne, Argentat en Égletons rijden we over alleen maar D-wegen naar Meymac, een rit van ruim 170 kilometer inclusief de omleiding over een bergweggetje wegens wegwerkzaamheden.
Bij Meymac gaan we naar de camperplaats aan het meer, hier waren we in de zomer van 2013 ook, toen was het heel wat drukker en stond het in de nachten vol, we vermoeden dat het dit weekend wel mee zal vallen met de drukte.

Meymac  (45.52457,2.12803)