donderdag 29 februari 2024

2024-02 Portugal.

Pereiro  (37.44577,-7.58920)

Donderdag 1 februari.
 
We staan prima in Pereiro, het weer kan niet beter voor de tijd van het jaar met 20 graden en volop zon en een mooi wandel gebied en nachten met mooie sterrenhemels.


Samen met vrienden die hier ook staan maken we leuke wandelingen door de omgeving, genieten van de opkomende zon en spotten schildpadjes die genieten in de zon.






Dinsdag 6 februari.
 
Vandaag scheiden onze wegen met vrienden en gaan we na het bakken van een broodje een klein stukje rijden.


Op de app hebben we een leuk plekje gevonden op 36 kilometer rijden vanaf Pereiro aan een riviertje een beetje in the middle of nowhere.
Het is een mooie picknickplaats midden in de natuur waar we een paar dagen blijven staan en slechts één auto zien op de plek.
We spotten er weer schildpadjes en wilde zwijnen, die laatste kreeg ik niet mooi op de foto omdat ze mij te snel af waren.






Slapen onder een mooie sterrenhemel.



Donderdag 8 februari.
 
Er zijn ons een paar regenachtige dagen voorspeld en daarom gaan we naar een plek bij een stuwmeer met verharde ondergrond.
We maken een tussenstop in Castro Verde waar we nog even boodschappen halen en het stadje willen bezoeken.
Toevallig komen we ook nog weer bekenden tegen waar we even een praatje mee maken en lopen nadien Castro Verde in.
Het is echter van korte duur,  want als de hemelsluizen open gaan, snellen we terug naar de camper, dus bewaren we Castro Verde voor een andere keer.



Nog wel kijken we even in de oude graanmolen. 





Nadien rijden we nog een stukje noordwaarts en gaan naar het stuwmeer Barragem do Roxo bij Ervidel, bij de stuwdam is een verharde parkeerplaats waar we een paar dagen blijven staan.

Ervidel  (37.93668,-8.08104)




Zaterdag, de zon schijnt weer, dus maken we een leuke wandeling door de landerijen.


De zwerfhond voel zich wel thuis bij ons.






Er lopen hier een paar zwerfhonden rond de parkeerplaats en die voelen zich wel thuis bij ons, bij de avond wandeling lopen ze zelfs gewoon met ons mee en onze Zep vind het prima.


Dinsdag 13 februari.
 
We houden het hier voor gezien en rijden weer een etappe noordwaarts, volgen nog een stukje de bekende N2, de noord-zuid route van Portugal en gaan bij Torrão linksaf naar Alcácer do Sal.


In Alcácer do Sal doen we ons wekelijks ding zoals tappen en lozen, boodschappen halen en rijden nadien door naar het stuwmeer Barragem do Pego do Altar.
We spraken andere camperaars die van de kust af kwamen en vonden het daar druk, dus waren we benieuwd hoe het aan het stuwmeer is.
Maar dat viel reuze mee, er stonden maar twee campers op de plaats waar wij ons ook installeerden en een paar op de dam, dus lekker rustig hier.
Het bewijst maar weer dat toch iedereen graag aan de kust wil zijn, en laten we dat ook maar zo houden, want dat is genieten voor ons in de binnenlanden.

Alcácer do Sal  (38.42050,-8.39203)










Maandag 19 februari.
 
Nadat de nevel is opgetrokken rijden we weer een stukje verder, bij het stuwmeer is het toiletgebouw afgesloten waar we de vorige keer water tapten en dat is nou juist waar we om verlegen zitten.


De camperplaats in het noordelijker gelegen Coruche is helaas momenteel ook gesloten, dus daar halen we alleen boodschappen in het stadje en rijden dan door naar het kleine dorpje Erra, 8 kilometer ten oosten van Coruche waar men een nieuwe camperplaats heeft aan gelegd.
Het is een strak aan gelegde camperplaats met alles erop en eraan, stroom, water en zelfs een toiletgebouw waar je kan douchen, en dit momenteel allemaal gratis.
We willen hier twee nachten blijven zodat we even een kleine handwas kunnen doen.
De camperplaats met anderhalve meter ruimte tussen elke camper is niet echt onze plek, vooral als je dan de buurman s ’nachts ook nog hoort snurken.

Erra  ( 39.00043,-8.45104)

Verkeersborden hebben hier dubbele betekenis.




Woensdag 21 februari.
 
Na het ontbijt starten we de camper en rijden verder naar Santarem aan de rivier de Taag, hier gaan we even shoppen en LPG halen.
Nadien volgen we de rivier de Taag naar het oosten, bij het buurtschap Pinheiro Grande buigen we af naar de rivier waar we de picknickplaats opzoeken voor een paar nachten.
De komende dagen wil het weer wat slechter worden, dus blijven we hier op de verharde ondergrond.
Het doel van ons was om de noordkust van Spanje te bezoeken maar daar wordt de komende weken behoorlijk slecht weer voorspeld, daarom passen we ons reisschema, voor zover wij die hadden aan en zullen we hier in de regio blijven of naar het oosten Spanje in gaan.

Pinheiro Grande  (39.39416,-8.44952)



Ponte João Joaquim Isidro dos Reis over de rivier de Taag, ook wel Chamusca-brug genoemd.

We zien hier veel kurkbomen in Portugal, maar zo dik als ze hier zijn hebben we nog niet vaak gezien.




Maandag 26 februari.
 
Vandaag rijden weer een stukje noordwaarts, bij Abrantes steken we de rivier de Taag over en volgen de bekende  N2 naar Sertã.
Halverwege de N2 van Abrantes naar Sertã komen we bij het dorpje Vila de Rei aan waar het geografisch middelpunt van het vaste land van Portugal is waar we een kijkje nemen.
Boven op de 592 meter hoge berg Serra da Melriça staat een monument met een klein museum die we bezoeken.


Wel vonden wij het een beetje toevallig dat zo’n middelpunt precies op het topje van de berg Serra da Melriça lag, maar s’avonds wijst een zoektochtje op internet Wikipedia aan dat het echte middelpunt in het nabij gelegen dorpje Mação lig.
Het museumpje kan men gratis bezoeken en is ook zekers de moeite waard.
Een overnachting hier op de top slaan we af, want het is koud en héél veel wind.







Via Sertã rijden via de N237 naar het stadje Figueiró dos Vinhos waar we de camperplaats opzoeken, weliswaar ook weer op een berg aan de rand van het stadje, maar nu met wat meer beschutting van bos en het tennisclubgebouw.

Figueiró dos Vinhos  (39.90718,-8.27730)

De volgende dag wandelen we vanaf de camperplaats de trappen af naar het stadje.













Woensdag 28 februari.
 
Na twee frisse nachten op ruim 600 meter hoogte gaan we vandaag in de afdaling, maar eerst wordt nog een flink stuk geklommen over de D236 naar een hoogte van bijna duizend meter.
Op de top genieten we van het uitzicht tijden een bakkie koffie en dan beginnen we aan de afdaling naar het stadje Lousã, het gaat allemaal niet echt snel, de D236 is bijna geen meter recht met heel veel haarspeldbochten, dus opletten geblazen.



Vanaf Lousã gaat wat meer rechtuit en rijden we ook nog weer een stukje van de bekende N2 naar Luso.



Bij Luso slaan we af naar het dorpje Buçaco waar een mooi park schijnt te zijn, aan de achterkant van het park parkeren we de camper naast de ingang voor een nachtje.

Buçaco  (40.37501,-8.35864)

Het Buçaco park is deels bos en deels botanisch en ommuurd met een muur van 5 kilometer rond het park, er groeien meer dan 250 boom en struiksoorten.
In 1628 bouwden Karmelieten hier hun klooster en verspreid over het heel terrein legden ze contemplatiepaden aan en bouwden overal kapellen en kluizenaarsgrotten.
Het geeft ons momenteel een wat verwilderde indruk met ook veel bouwvalletjes, maar wel een prachtig beeld in z’n geheel.






Van het klooster is helaas weinig meer over en het jachtslot wat in 1907 werd voltooid dient tegenwoordig als hotel.











Overal komen we leuke paden tegen met veel fonteintjes en kapelletjes waarvan sommigen nog zijn ingericht met levensgrote beelden.











380 jaar oude boom.








De mooie waterval wordt gevoed door de grootse van de zes bronnen op he terrein en eindigt in de magnoliavijver.


De oude kloosteringang is het enige nog wat er over is van het klooster.