2025-1 Portugal.

Estrela  (38.26637,-7.38890)

Woensdag 1 januari.
 
Oudjaars nacht verloopt hier in Estrela lekker rustig en vanuit bed zien we een klein groepje mensen één grote pot mooi siervuurwerk afsteken bij de bootsteiger.
10 minuten later zijn ze weer vertrokken, is het weer muisstil en kunnen we lekker gaan slapen.
We hebben al een aantal weken prachtig zonnig weer met wel wat frisse nachten, maar zondags slaat het weer om en hebben we een regendag.
Nu kunnen ze dat hier goed gebruiken, want de grond is droog en het stuwmeer staat zo laag dat ze de bootsteiger al hebben moeten verleggen.

Dinsdag 7 Januari.
 
Na 8 heerlijk rustige dagen in Estrela gaan we het dorpje vanmorgen verlaten, onze voorraad kast raakt leeg en in de kleine buurtwinkel is maar beperkt keuze.
Via Portel waar we boodschappen halen, rijden we naar het dorpje Oriola.
Achter het dorpje aan het meer Barragem de Alvito is een picknickplaats aan een weggetje wat door het meer loopt, dus weinig doorgaans verkeer.

Oriola  (38.31584,-7.86511)

De volgende dag lopen we het dorpje even door, kopen in de kleine buurtsuper een lekker schapenkaasje en kokoskoeken voor bij de koffie.
Op een oud gebouw spotten we een leuk tableau van het stuwmeer en komen er zo achter dat daar nog een oude brug verscholen lig naast de twee torens die nu nog boven water uitsteken.  

Zaterdag 11 januari.
 
Vanmorgen nadat de mist een beetje op is getrokken, verlaten we Oriola en rijden naar het iets westelijker gelegen Viana do Alentejo, wel 17 kilometer rijden.
Bij de mooie 18^e eeuwse kerk Santuário de Nossa Senhora d'Aires is een grote parkeerplaats naast waar we de komende dagen gebruik van maken.
De kerk is een plaats van manifestatie van het geloof en katholieke bedevaarten uit de hele regio Alentejo en sinds 2012 geclassificeerd als Nationaal Monument.
Nu nog hopen dat de kerkklokken die ieder half uur luiden, vannacht stil zijn en anders morgen weer verkassen.
Slechte ervaring ooit met een kerkje in Frankrijk, die de hele nacht elk halfuur ons wekte, hoeven niet nog eens mee te maken.

Viana do Alentejo  (38.34021,-7.98511)

In de middag maken we even een wandeling door het dorp.

Hypermoderne stoel bij de barbier. 

Vlakbij staat een leuk oud kapelletje Ermida do Senhor Jesus do Cruzeiro, tegenwoordig lijkt het een duiventil met al die duiven die er huisvesten.

De volgende dag blijven we hier toch staan, de nacht was muisstil en de kerkklok sloeg voor de laatste keer om elf uur onze tijd toen we naar bed gingen, de Portugezen leven een uur vroeger.
S’ maandags gaan we een stukje fietsen door de omgeving en doen het dorpje Alvito aan, ik had de route op Google fietsen ingegeven, dus makkelijk fietsen zou je zeggen.
Nu fietsen we in het buitenland wel vaker onverhard, dus ook nu weer, en dan kom je soms voor leuke verassingen te staan.
Gelukkig is het later weer beter en fietsen we door een mooi heuvelig landschap waar het voorjaar al volop aan de gang is.

Alvito

Woensdag 15 januari.
 
We vinden het weer tijd om te verkassen en rijden eerst naar Alcácer do Sal om boodschappen te halen, lozen en vers water te tappen.
Nadien gaan we door naar Comporta vlak aan de kust, op de camperplaats in het dorp willen we tot na het weekend blijven.
Comporta lig aan de Costa Terra en het begin van een 17 kilometer lange stook schuin de zee in met duinen en stranden, dus leuk om te fietsen of te wandelen op het strand voor de komende dagen.

Comporta  (38.37845,-8.78568)

De vele rijstvelden is een grote inkomstenbron van het dorp sinds 1925 tot heden.

De volgende dag fietsen we de strook van 17 kilometer af naar Tróia, dit dorp is één groot toeristenoord met stranden en haventje wat nu compleet uitgestorven is.
In de supermarkt was Janny samen met een Belg zelfs de enigste klant.

Op vrijdags lopen we naar het strand, van de camperplaats af is het twintig minuten lopen, het zand is hier erg los, dus is het wel zwaar lopen.

Een visser had net beet toen wij er langs liepen.

De witte zilverreiger.

Verder spotten we op de rijstvelden heel veel zwarte Ibissen.
Comporta  (38.37845,-8.78568)

In het weekend komt er een einde aan een periode van mooi zonnig weer en veranderd de camperplaats in een kleine vijver, ook schijnt er een soort tornado te zijn geweest in de buurt met een kleine strook omgewaaide bomen achterlatend.

Na een paar dagen van slecht weer pakken we de fiets en gaan naar Cais Palafitíco da Carrasqueira, een kleine grappige vissershaven.
Deze uitgebreide en bijzondere pier werd tussen de jaren vijftig en zestig vorige eeuw gebouwd door vissers uit het dorp en werd uiteindelijk de langste van Europa en een van de grootste ter wereld.
Vissers halen hier uit de baai genaamd Sado, oesters, mosselen en andere zeevruchten.
De haven werd speciaal aangelegd zodat vissers altijd toegang zouden hebben tot hun boten, ongeacht de getijden

Lepelaars in de rijstvelden.

Maandag 27 januari.
 
Vandaag rijden we een kleine etappe van 45 kilometer naar het stuwmeer Barragem Pego do Altar, een plek waar we nu voor de vijfde keer terug komen en nog steeds fijn vinden om hier te zijn.
Wij vinden het een rustige mooie plek met goed uitzicht en fijn wandelgebied.
We hebben onderweg in Alcácer do Sal voor een weekje boodschappen en water ingeslagen, en dan houden we het hier nog wel even vol.

Alcácer do Sal  (38.42050,-8.39203)

De stuwdam waar we naast staan werd in 1949 gebouwd in de rivier Sado om de waterhuidhouding van rijstvelden van de Sado vallei op peil te houden.
De materialen werden destijds via een speciaal hiervoor aangelegd spoorlijntje naar de plek getransporteerd, de spoorlijn is nu een wandelpad en een tunneltje is bijna gebarricadeerd.

Na een weekje met wat minder goed weer en veel neerslag komt er vanaf donderdag toch de beloofde zon en kunnen de stoeltjes naar buiten en lekker wandelen door de omgeving.

Uit eten doen we hier natuurlijk ook bij het restaurantje Modina, lekker eten voor een zeer nette prijs bij vriendelijke eigenaren.