2020-03 Portugal-Spanje-Frankrijk

Zondag 1 maart.

Vandaag blijven nog in Luz en maken een wandeling door de omgeving, achter het kerkje net buiten het dorp lopen we over een mooi met EU-geld aangelegd vlonder pad naar het meer.

De camperplaats nodigt niet echt uit voor een langer verblijf voor ons en het dorp heeft verder ook weinig te bieden, dus morgen gaan we weer verder.

Maandag 2 maart.

Na onze watertanks te hebben geleegd en gevuld rijden we naar een grotere plaats in de buurt, Reguengos de Monsaraz om boodschappen in te slaan.

Nadien gaan we naar één van de mooiste plaatsjes van Portugal, het op een top van de berg gelegen Monsaraz.

Tegen de stadsmuur is een camperplaats gelegen met een prachtig uitzicht op het meer en de omgeving waar we een paar dagen verblijven.

De volgende dag wandelen we nadat de mist en motregen is vertrokken door het prachtige oude stadje wat nog in prima staat is en zo bewaard is gebleven.

Zoals in de grotere plaatsen vaak het straatbeeld wordt verpest door terrasjes, is daar hier gelukkig geen ruimte voor.

Woensdag 4 maart.

Vandaag laten we Monsaraz en tevens ook Portugal achter ons, het was ons een waar genoegen om in Portugal te mogen zijn.

Eerst rijden we terug naar Mourão en dan de grens over naar Jerez de los Caballeros.

In Jerez gaan we naar de camperplaats naast de stierenvechtersarena, een nieuwe zeer net aangelegde camperplaats met de nodige voorzieningen, jammer dat er overdag wat verkeerslawaai is.

De volgende dag bezoeken we het stadje met z’n 3 hele mooie kerken.

Vrijdag 6 maart.

Vanaf vandaag gaan we een paar dagen wat kilometers maken met vandaag 172 kilometer, gemiddeld zitten we op etappes van 100 kilometer op een reisdag.

Eerst richting Zafra en vandaar de EX103 op naar Castuera, ten noorden van deze plaats liggen een paar stuwmeren waar we een plekje voor de nacht gaan zoeken.

Het eerste plekje wat we tegen komen van de app park4night aan het Embalse Del Zujar valt af, mooie plaats maar totaal geen telefoonbereik.

Nadien rijden we door naar de stuwdam en gaan daar op de parkeerplaats langs de rustige weg overnachten.

Vandaag nog een leuk momentje, samen met dat hij volgende week 35 wordt zeker een appeltaart waard omdat te vieren.

Zaterdag 7 maart.

We rijden de EX103 verder af en gaan dan de N430 richting Ciudad Real op, we volgens nu al een tijdje de loop van de rivier Rio Guadiana en is wel mooi om te zien hoe zo’n brede rivier steeds smaller wordt.

Het is hier ook weer een mooi afwisselend landschap.

We rijden door naar het plaatsje Luciana, aan de rand van het dorp is een camperplaats met servicepunt waar we overnachten.

Zondag 8 maart.

Na vanmorgen eerst gebruik gemaakt te hebben van het servicepunt, dus weer een volle watertank en lege afvaltanks vetrekken we een stukje verder naar het noordoosten.

Van Ciudad Real rijden we naar Consuegra dat bekend staat om de molens van Don Quichot, of Don Quijote in het Spaans.

Net buiten het stadje op een heuvelrug, uitkijkend over de vlakte van La Mancha staan hier 11 windmolen en een gerestaureerd kasteel.

We parkeren de camper op een parkeerplaats net buiten de stad onder de windmolens met een mooi uitzicht over de vlakte van La Mancha.

De volgende dag lopen we naar boven langs de molens en bezoeken het kasteel.

S’middags pakken we de fiets en fietsen door de stad en een klein stukje door de omgeving.

Dinsdag 10 maart.

Omdat we al een tijdje het vuile wasgoed hebben opgespaard bij gebrek aan wasserettes onderweg en hier in Consuegra wel een wasserette is, gaan we voor vertrek eerst een paar wasjes draaien.

We zetten de camper in het dorp en lopen naar de wasserette waar Janny de was gaat doen en ik nadien de dieseltank vul bij een tankstation die we gisteren tijdens het fietsen zagen met goedkope diesel.

Later die ochtend rijden we over mooie rustige binnen wegen verder naar het noordoosten naar het dorpje Uclés, waar buiten het dorp een camperplaats is en waar we een aantal dagen willen blijven.

De temperatuur wil de komende dagen boven de 25 graden stijgen, dus gaan we niet rijden.

Het indrukwekkende kasteel annex klooster domineert het kleine dorpje Uclés en zie je al ver van te voren opdoemen in het landschap.

De camperplaats is mooi rustig gelegen achter een grote hal met mooi uitzicht.

Vrijdag 13 maart.

Omdat onze boodschappen op raken en in het dorpje bijna niets te krijgen is, rijden we naar het 15 km. verder gelegen Tarancón om een voorraadje in te slaan en daarna weer terug gaan naar Uclés.

Het bevalt ons prima bij het lekker rustige Uclés en willen hier nog wel een aantal dagen verblijven.

In Tarancón gaan we naar de Lidl waar het behoorlijk druk is, binnen komen we al diverse lege schappen tegen en hebben we het idee dat mensen aan het hamsteren zijn i.v.m. het coronavirus.

Omdat we niet alles kunnen krijgen gaan we ook nog even naar een Dia (supermarkt) waar we ook veel lege schappen zien en mensen met overvolle karren, duidelijk hamsteren dus.

Naast de Dia zit ook een grote Chinese shop waar we nog een spullen kopen en zien daar de twee kassa medewerkers in een soort zelf gefabriceerde plastic hok zitten met een klein doorgeef opening, alle medewerkers dragen handschoenen en mondkapjes.

S’avonds terug in Uclés zie ik in de media voorbij komen dat Premier Sánchez de noodtoestand voor heel zijn land uitroept door de explosieve stijging van het aantal corona gevallen in Spanje.

Dat betekend dat bepaalde regio’s op slot gaan en dat men niet meer vrij mag reizen, militairen zullen worden ingezet om dit te handhaven.

Nu zijn we niet bang aangelegd en al helemaal niet voor het virus zelf, maar we willen ook niet gaan afwachten hier in Spanje.

Als Frankrijk de Spaanse grens dicht gooit i.v.m. de explosieve stijging van virus gevallen in Spanje, zitten we opgesloten op een schiereiland en kunnen geen kant op.

Zitten we eenmaal in Frankrijk, dan zijn er meerdere grenzen die we over kunnen en dan beslissen we in dat land wel wat we verder gaan doen.

We zitten nu maar 100 kilometer ten zuidoosten van Madrid af, waar het epicentrum is.

Dus de knoop doorgehakt en de route gepland voor morgen, onze Duitse buren ook op de hoogte gebracht van het laatste nieuws en die gaan dus morgen ook terug naar Frankrijk.

Het nieuws van Spanje komt ook door in Nederland, want van een paar bekenden krijgen we al verontrustende app-jes.

Zaterdag 14 maart.

Onze biologische wekker loopt vanmorgen om kwart voor zeven af, zijn allebei gelijk klaar wakker en dus opstaan en gaan.

Omdat we een beetje in een ongelukkige hoek zitten wat betreft de snelweg richting Zaragoza, hebben we de keus uit het eerste deel binnendoor te gaan of omrijden via Madrid.

We kiezen voor de binnendoor route door een prachtig gebied met enkele mooi stuwmeren rondom Sacedón, na 150 km. bereiken we de snelweg naar Zaragoza.

Eenmaal op de snelweg valt het ons direct op dat het extreem rustig is op de weg en er bijna net zoveel vrachtwagens rijden als personenwagens.

Bij Zaragoza zien we op de signalering borden boven de snelweg dat men het advies geeft om niet onnodig de weg op te gaan en thuis te blijven.

Vanaf Zaragoza rijden we naar Huesca, waar we de snelweg verlaten om binnendoor richting Jaca te gaan.

Na een rit van 490 kilometer houden we het voor gezien en vinden we net voor het plaatsje Ayerbe een nieuw aangelegd industrieterrein waar nog geen hallen staan, hier maken wij gebruik van om te overnachten.

Later die avond bereikt ons het volgende bericht:

De Spaanse regering verbiedt vanaf maandag 16 maart om 08.00 uur het vrije verkeer van burgers in heel Spanje als maatregel om de uitbreiding van de pandemie te beteugelen.

Mensen mogen nog wel naar de supermarkt, apotheek en het werk ‘als dat noodzakelijk is’. (Update 22:02 uur, zaterdag 14 maart).

Dus zijn we blij met de genomen beslissing van gisterenavond en gaan morgen na nog 120 kilometer te gaan rustig de grens over.

Zondag 15 maart.

Die biologische wekker van ons werk perfect, om zeven uur zijn we allebei wakker, zal toch een bepaalde spanning zijn van of de Fransen ons het land binnen laten.

We rijden na het ontbijt verder over de A-132 door een prachtige kloof met bijna geen sterveling op de weg richting Jaca, waar we onze dieseltank nog even voor het leuke prijsje van € 1.08 de liter vol gooien.

Vervolgens beginnen we aan de klim naar de tunnel door de Col du Somport om de Pyreneeën door te gaan, aan de Spaanse zijde is geen controle wat we ook niet verwacht hadden.

De Spanjaarden zal het een worst zijn als een toerist het virus naar Frankrijk mee neemt.

Voorbij de tunnel bij de Franse grenspost staan ze ons inderdaad op te wachten en de voor ons rijdende Engelse camper wordt staande gehouden, maar mag nadien door rijden.

Wij mogen direct door rijden, waarschijnlijk zien we er niet ziek genoeg uit en de auto achter ons wordt weer staande gehouden.

We vervolgen onze weg naar Oloron-Sainte-Marie.

Eenmaal in Frankrijk krijgen we een totaal ander beeld, het is hier gewoon druk op de weg en in de stad, ook omdat er vandaag hier verkiezingen zijn die gewoon doorgaan.

Van Oloron-Sainte-Marie rijden we naar de camperplaats bij het dorpje Rébénacq, met de bedoeling hier een paar dagen te blijven en afwachten wat Frankrijk voor acties gaat ondernemen.

We zijn rond de middag op de camperplaats en van de vijf plaatsen zijn er nog drie vrij, later op de dag staat de plaats vol en is het een komen en gaan van camper die allemaal Spanje ontvlucht zijn en een plekje voor de nacht zoeken.

De volgende dag maak ik even tijd om weer een appeltaart te bakken, we hebben namelijk weer wat te vieren.

Zaterdag heeft onze camper de respectabele leeftijd van 35 jaar bereikt en een week eerder al de kilometerteller de 300.000 stand gepasseerd, dus eigenlijk wel een reden voor een klein feestje.

Helaas zijn we er zaterdag door het corona virus niet aan toe gekomen omdat we Spanje wilden ontvluchten, maar nu in alle rust op een coronavrije camperplaats maar eens een appeltaart gebakken om het te vieren.

Dinsdag 17 maart.

Nou, daar zitten we dan, mooi opgesloten in een klein dorpje aan de voet van de Pyreneeën nadat President Macron de noodtoestand in Frankrijk verscherpt.

We mogen dus in Frankrijk ook de weg niet meer op.

Nu is het voor ons niet echt een straf om hier te zijn, het dorp heeft een kleine buurtsuper waar het broodnodige is te krijgen.

We staan op een camperplaats met gratis service voorzieningen en zelf gratis stroom van 15:00 tot 22:00 uur, normaal mag je hier maar 48 uur verblijven op de camperplaats.

Maar we hebben nu een goed excuus om dat op te rekken tot we weer verder mogen reizen.

Normaal hadden we in de planning om begin mei weer in Holland te zijn, dus we hebben de tijd en vermaken ons hier wel.

Later op de dag komt er een gemeentemedewerker de camperplaats op rijden en vertelt ons dat hij opdracht heeft gekregen om de voorzieningen en de camperplaats te sluiten.

Even later komt ook de Gendarmerie aan rijden met de mededeling dat we moeten vertrekken.

Voor ons is het duidelijk, we kijken elkaar aan en zijn het er allebeide over eens dat we onze reis afbreken en terug naar Holland rijden.

We vragen de Gendarmerie om een vrijbrief zodat we vrij door Frankrijk kunnen reizen om naar huis te gaan.

Hoe jammer het ook is, wij hebben er wel begrip voor, dus Holland we komen er aan.

We nemen het besluit om niet haastig te gaan reizen en zoveel mogelijk tolvrije snelwegen en route nationale met elkaar te combineren.

We rijden naar Pau en via de D834 en D933 door naar Bergerac, waar in het donker op de camperplaats arriveren die nog niet gesloten is door het virus.

In Pau stuiten we ook op de eerste controle waar we het formulier mogen laten zien, nadien volgen er nog 5 controle posten op de totale rit van 250 kilometer.

Woensdag 18 maart.

Onze biologische wekker loopt om 7 uur die ochtend af, dus rijden we na het ontbijt rond de klok van 8 uur de slaperige camperplaats in alle rust af en vervolgen onze thuisreis.

Bij Limoges rijden we de A20 op richting Parijs, we vinden het toch wel bizar hoe rustig het op de snelweg is, er rijden bijna alleen maar vrachtwagens.

Het is overal zeer rustig, alle winkels zijn gesloten en lijkt wel zondagmorgen in de steden en dorpen, er is alleen wat bedrijvigheid te zien bij supermarkten en bakkers.

Op de parkeerplaatsen aan de snelweg hetzelfde beeld, bijna geen personenwagens te vinden en inmiddels zijn de alle toilettenafgesloten.

Leedvermaak, wij volgen onder de lunch vanuit de camper een mevrouw die bijna een kwartier de hele parkeerplaats af struint naar een plek om haar behoefte te doen wat haar uiteindelijk niet lukt.

Haar man had er minder moeite mee en staat nadien een kwartier lang voor niets te wachten.

Via Orleans en Chartres gaan we Parijs aan de westzijde passeren, omdat het epicentrum van Frankrijk aan de oostzijde van Parijs is en dit willen omzeilen.

Na 516 kilometer en 4 controleposten rijden we een klein dorpje te westen van Parijs binnen en vinden daar een parkeerplaats die we allebeide prima vinden voor de nacht.

Donderdag 19 maart.

Om 6 uur zijn we allebei klaar wakker en maken ons klaar voor de laatste etappe van 695 km. naar huis.

Via Rouen en Abbeville rijden we naar Lille, onderweg zie we op de snelwegen dat men alle parkeerplaatsen waar geen benzinepomp is, heeft afgesloten.

Vrachtwagens staan op de oprit van de parkeerplaatsen hun verplichte rustmomenten te nemen, bizar vinden wij.

In Rouen krijgen we de enige controle van die dag en mogen zo doorrijden in de zeer rustige stad, we hebben het hier in het verleden wel anders gezien.

Na Lille rijden we België binnen waar het al wat drukker wordt op de snelweg, maar veel rustiger dan normaal.

Eenmaal in Nederland op de snelwegen zien we dat men hier coulanter omgaat met virus en is het veel drukker dan in België, maar ook hier wel rustiger dan normaal.

Na 695 te hebben gereden vandaag, komen we om half 6 weer veilig op onze thuisbasis in Nieuwleusen aan.

Achteraf gezien zijn we blij dat we het besluit hebben genomen onze trip af te breken.

Na alle verhalen van andere reizigers te horen en het lezen in de media was dit het enige en juiste besluit.

Diverse landen sluiten alle campings en camperplaatsen en in Spanje staan inmiddels hoge boetes voor het aan bieden van een plaats op privé terreinen aan camperaars.

Uiteindelijk kan men nergens meer terecht, dat horen we ook van ander camperaars zonder vaste woon of verblijfplaats.

De Boer op toer is voorlopig even uit getoerd, we hebben hier begrip voor.